zamknity

Samotność za murem, który sami zbudowaliśmy w imię wolności we własnym świecie… Co to za wolność, gdzie tak naprawdę nie ma nikogo? Niezapowiedziane wizyty już dawno wyszły z mody. Teraz trzeba podać dokładną godzinę odwiedzin, aby pani sprawująca urząd mogła przypudrować nosek, aby gospodyni domowa wytarła kurze, zdążyła do sklepu po kawę i ciasteczka, aby młodzież ładnie się ubrała i zdążyła zamaskować pudrem młodzieńczy trądzik,zmarszczki wyrzeźbione kłamstwem, fałszywym uśmiechem, dumą. … I gdzie jest ta wolność!!??? Jest takie miejsce… ŚMIETNISKO! Wolę być takim śmieciem, który wałęsa się po ulicach bez celu do kosza.. W dzisiejszych czasach nikogo nie obchodzą ludzie – śmieci… Zjawiska paranoidalnej wolności w samotności…

Tytułem wstępu zaczynam pisanie tego bloga.  Nawiasem mówiąc (mam 19 lat) i nie wiem jak dalej potoczy się to co kontynu- snuję. Może z perspektywy czasu będę mógł ocenić to czy idzie w dobrym kierunku, ale jak na razie nie mam żadnych wyznaczników. Zamykam, otwieram, zamykam otwieram… Już mam tego dość! Skróty do aplikacji na pulpicie prowadzą do plików, które nie istnieją, mają tylko nazwy: szczęście, miłość, przyjaźń, prawda, absolut, ona, niebo. Te pliki są jak gwiazdy, których już nie ma, tylko ich światło, które dociera z daleka to dowód, że kiedyś istniały… Teraz nie ma nic. Totalna pustka… Gdyby była jakaś alternatywa to nie pisałbym tego bloga…

Tak bardzo bardzo chciabym, abyśmy zwariowali
Tak bardzo, bardzo chciabym, lecz tak nas wychowali...
T Love - "Wychowanie"